ಉಯಿಲು

ಉಸಿರು ನಿಲ್ಲುವ ಸಮಯ ಅದು
ಮಾತು ಬರಿಯ ಸನ್ನೆ
ಉಯಿಲು ಬರೆದು ತಂದ ಅವ
ಒಂದರ ಮುಂದಷ್ಟು ಸೊನ್ನೆ

ಬೇಕಿತ್ತು ನನ್ನ ಸಹಿ ಅದಕೆ
ಅಥವಾ ಹೆಬ್ಬೆಟ್ಟು
ಒತ್ತಲು ಇರಲಿಲ್ಲ ತಾಕತ್ತು
ಒತ್ತಿದ ಅವನೇ ಇಟ್ಟು

ಕೆಲಸ ಮುಗಿಯಿತು
ಬಿಟ್ಟ ತಲೆ ತಕ್ಷಣ
ಪ್ರಾಣ ಹೋಯಿತು ಆಗಲೇ
ಅಪ್ಪನಾದನು ಹೆಣ

ಅವನಿಗೇ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ
ಬಿತ್ತು ಕಣ್ಣ ಹನಿಯೊಂದು
ಅಳಿಸಿತು ಉಯಿಲಿನಲ್ಲಿನ
ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಆ ಮುಖ್ಯ '1'

ಈಗ ಉಳಿದದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿ
ಬರಿಯ ಸೊನ್ನೆ
ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿ ಬಂತವಗೆ
ನೋಡುತ ಅದನ್ನೇ!

(ಜಾಹಿರಾತೊಂದರ ಪ್ರೇರಣೆ)