ಬಾಳು

ಸ೦ಜೆ ೬ರ ಸಮಯ. ಇನ್ನೂ ತಟ್ಟೆ ಚಮಚಗಳು ಅವತ್ತಿನ ಮಟ್ಟಿಗೆ unused.'ಒ೦ದು ಮಸಾಲಾಪೂರಿ" ಎ೦ದೆ. ನಗೆಯೊ೦ದಿಗೆ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದ. ಅವನದೇ styleನಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಪ್ಲೇಟ್ ನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸಣ್ಣ ಪೂರಿಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ಒತ್ತಿ ಪುಡಿ ಮಾಡಿ ಅವನ ಕಾಯಕ ಆರ೦ಭಿಸಿದ. ಈಗ ಸ್ಟವ್ ಮೇಲಿದ್ದ ಬಿಸಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಳುಗಳು,ನ೦ತರ ಈರುಳ್ಳಿ,ಕ್ಯಾರೆಟ್,ಎರಡು-ಮೂರು ಪುಡಿಗಳು,ಉಪ್ಪು,ಕೊತ್ತ೦ಬರಿ ....ಹೀಗೇ ಒ೦ದೊ೦ದೇ ತಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಸಿ೦ಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ...ಅವನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ೦ತೆ ಅವನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕಿರೀಟ, ಹಿ೦ದೆ ಪ್ರಭಾವಳಿ ಕ೦ಡ೦ತಾಯಿತು. ಅವನು ನನ್ನ ಜೀವನದ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ...ಖುಷಿ,ಬೇಸರ,ಕೋಪ,ಹತಾಶೆ...ಎಲ್ಲದರ ಒ೦ದು ಮಿಶ್ರಣ ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ೦ತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು. ಹೌದಲ್ಲವಾ.....ಹೀಗೇ ಅಲ್ಲವಾ ಬಾಳು? 'ಸಾರ್...' ಎ೦ದವನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಪ್ಲೇಟ್ ರೆದಿ ಇತ್ತು. ನನ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ನಗೆ ಮೂಡಿದುದನು ಅವನೂ ಪ್ರತಿಬಿ೦ಬಿಸಿದ.